Okres przed I wojną światową

Szkoła w Bziance ma swój początek od 1854 r. Nauka odbywała się w izbie wiejskiej. Nowy budynek szkolny zbudowany w 1858 r., był drewniany, kryty słomą. Mieściła się w nim sala lekcyjna i mieszkanie dla nauczyciela. Nauczycielem był Pan Jan Albrycki. W roku 1875 szkoła ludowa została przekształcona w szkołę filialną. Do szkoły uczęszczało 100 dzieci z Bzianki i przysiółka Poręby należącego do Beska,, które uczyły się w ciężkich warunkach ze względu na małą salę i małą ilość ławek. W roku 1881 wybudowano nową szkołę o dużej sali lekcyjnej i obszernym mieszkaniu dla nauczyciela. W tym roku obowiązki nauczycielki pełniła Pani Waleria Hnatowicz. Po niej w roku 1886 przejęła te obowiązki Pani Olga Lisówna, a w roku 1887 został mianowany nauczyciel Pan Andrzej Szmyd. W roku 1914 rozpoczęto budowę nowej szkoły: murowanej, o dwóch salach lekcyjnych i mieszkaniu dla kierownika szkoły. W czasie pierwszej wojny światowej nauki nie było przez sześć miesięcy. Od roku 1927 szkoła w Bziance była szkołą dwuklasową. Pan Andrzej Szmyd uczył do 1929 r. "Był on dobrym pedagogiem, przyjacielem i szczerym doradcą dla ludności miejscowej". Po nim kierownictwo szkoły objęła Pani Helena Uzarska, która pracowała do 1940 r., a później obowiązki te przejęła Pani Maria Czerlunczakiewicz.

Okres okupacji niemieckiej

Od 1 września 1939 r. do marca 1940 r. w szkole nie było nauki z powodu zajęcia sal lekcyjnych przez wojsko niemieckie. Po opuszczeniu wsi przez wojska niemieckie rozpoczęto naukę w szkole w dniu 1 kwietnia 1940 r. Obowiązki kierownika szkoły objął Pan Józef Żaczek. W roku szkolnym 1940/41 nauka znowu została przerwana 17 lutego z powodu powtórnego zajęcia szkoły przez wojska niemieckie. W miesiącach maju i czerwcu młodzież szkolna uczyła się w szopach wiejskich. W roku szkolnym 1941/42 zostaje przeniesiony do innej szkoły Pan Józef Żaczek, a na jego miejsce została mianowana Pani Eugenia Kuryj. W następnym roku szkolnym kierownictwo w tej szkole obejmuje Pan Tadeusz Kuryj. Rok szkolny 1943/44 kończył się pod znakiem wycofywania wojsk niemieckich. Za czasów okupacji niemieckiej program w szkołach był uszczuplony. Nie uczono historii, geografii, a języka polskiego młodzież uczyła się z czasopisma "Ster"

Okres po II wojnie światowej

W roku szkolnym 1945/46 szkoła została podniesiona do trzeciego stopnia organizacyjnego o trzech salach lekcyjnych i trzech "siłach nauczycielskich". Nauka odbywała się w klasach łączonych. Również roku szkolnym 1947/48 nauka odbywała się w trzech salach lekcyjnych: dwie w budynku głównym i jednej na reszłówce. Po przeniesieniu na własną prośbę Pana Tadeusza Kuryja obowiązki kierownika szkoły przejmuje Pan Władysław Hędrzak. W roku szkolnym 1954/55 za zgodą Inspektora Szkolnego objęła obowiązki kierownika Pani Stanisława Hędrzak. W tym roku szkolnym szkoła w Bziance otrzymała "czwartą silę nauczycielską" i została powiększona o jedną salę lekcyjną, a każda klasa uczyła się oddzielnie. W roku 1958/59 została przydzielona "piąta siła" a program szkolny realizowany był o "czterech siłach nauczycielskich" . Wynajęta została piąta sala lekcyjna. "Grono nauczycielskie ma ciężkie warunki pracy z tego powodu, że szkoła nie ma odpowiedniego budynku"

informacje pochodzą z rękopisu kierownika szkoły Pani Stanisławy Hędrzak - "Rzut historyczny szkoły w Bziance" - 2.VII. 1959 r.